W 1969 roku oddano do użytku drugą linię wytwórni polichlorku winylu o zdolności produkcyjnej 40 tys. ton. Rozruch instalacji drugiej linii akrylonitrylu o zdolności 8 tys. ton rocznie rozpoczął się w pierwszym kwartale 1970 roku. Rok 1972, kiedy zakończono modernizację pierwszej jednostki półspalania, uznaje się za formalne zakończenie budowy „Tarnowa II”.[1]
