W okresie inwestycji „Tarnowa II” intensyfikowano również elektrolizę Billitera i elektrolizę rtęciową. W związku z zapotrzebowaniem Zakładu Polichlorku Winylu na wodór i chlor podjęto decyzję o budowie drugiej jednostki elektrolizy rtęciowej. Dokumentację techniczną, w oparciu o elektrolizery z NRD, wykonało zakładowe Biuro Projektów. Aparaturę wykonał miejscowy ZBACH, a budowę i montaż przeprowadziło SOWI. Nową elektrolizę rtęciową uruchomiono w 1967 roku.[1]
