W latach 60-tych XX wieku tarnowskie Azoty były monopolistą w dziedzinie produkcji katalizatorów dla przemysłu azotowego, zaspokajając potrzeby krajowe, a niewielkie partie wysyłając także na eksport. W 1974 roku uruchomiono produkcję katalizatora miedziowego do konwersji tlenku węgla, a w 1976 roku katalizatora żelazowo-chromowego. Eksport był niezwykle opłacalny, rynki zagraniczne chłonne, możliwości produkcyjne Azotów także odpowiadały potrzebom. Jednak na przeszkodzie stał brak wystarczającej ilości narzędzi do formowania masy katalitycznej i części zamiennych. W 1980 roku rozpoczęto produkcję katalizatora miedziowego z przeznaczeniem dla Zakładów Azotowych w Puławach.[1]
