Wraz z powzięciem decyzji o budowie fabryki, jednym z głównych problemów do rozwiązania stało się zapewnienie mieszkań kadrze technicznej i administracyjnej pochodzącej z zewnątrz. Tymczasowo zdecydowano o zaadaptowaniu na mieszkania pofolwarcznych budynków gospodarczych w Świerczkowie i Dąbrówce Infułackiej. O sytuacji lokalowej najlepiej świadczy fakt, że głównym budynkiem administracyjnym fabryki był drewniany barak mieszczący 39 pomieszczeń biurowych. Tylko jego część mieszcząca archiwum i centralę telefoniczną była murowana.
Redaktor Konrad Wrzos zwiedzając fabrykę zanotował:
„Idziemy cichą, wąską uliczką przez tę pierwszą wśród pól dzielnicę willową, naprzeciwko której stoi parterowy budynek. Kiedyś była to stajnia ostatniego przed państwem właściciela tych terenów, Romana ks. Sanguszki. Tereny te nazywały się wówczas Dąbrówka Infułacka. Tu była stajnia. Teraz na drewnianym budynku widnieje napis: „Państwowa Fabryka Związków Azotowych – Dyrekcja”. [1]