Powstanie Zjednoczonych Fabryk Związków Azotowych

Grupa pracowników, w środku Dyrektor ZFZA Eugeniusz Kwiatkowski

1 sierpnia 1933 roku doszło do połączenia PFZA Chorzów i PFZA Mościce w jedno skomercjalizowane przedsiębiorstwo własności Skarbu Państwa pod firmą Zjednoczone Fabryki Związków Azotowych w Chorzowie i Mościcach (ZFZA).

Nowocześniejsze „Mościce” stwarzały konkurencję dla „Chorzowa”, a rywalizacja między nimi była niekorzystna w chwili pogorszenia koniunktury. Trwał ogólnoświatowy kryzys gospodarczy. W pierwszym okresie kryzysu wstrzymywano się jeszcze przed łączeniem obu przedsiębiorstw. Uznano, że wskazanym będzie utrzymanie ich samodzielności, która miała doprowadzić do pozytywnego współzawodnictwa. Wobec przedłużania się kryzysu, okazało się, że nieuniknionym dla rozwoju fabryk, a tym samym rozwoju przemysłu azotowego, konieczne będzie usprawnienie polityki produkcyjnej, ujednolicenie programu zbytu, uzgadnianie prac badawczych i modernizacyjnych, poprzez wspólne zarządzanie.[1]

1 sierpnia 1933 roku doszło do połączenia PFZA Chorzów i PFZA Mościce w jedno skomercjalizowane przedsiębiorstwo własności Skarbu Państwa pod firmą Zjednoczone Fabryki Związków Azotowych w Chorzowie i Mościcach. W składzie koncernu znalazła się też fabryka „Azot” w Jaworznie. Pod taką nazwą przedsiębiorstwo funkcjonowało do wybuchu II wojny światowej.