Decyzja o budowie fabryki związków azotowych pod Tarnowem

Decyzja o budowie nowej fabryki związków azotowych zapadła 12 marca 1927 roku. Ostatecznie budowę fabryki zlokalizowano w okolicach Tarnowa, około 4 kilometry od centrum miasta, w kierunku zachodnim. Teren wybrany pod budowę był korzystny pod wieloma względami. Podstawowym była bliskość powiatowego miasta Tarnowa, leżącego na skrzyżowaniu dobrze rozwiniętych sieci kolejowych: z zachodu na wschód w kierunku Lwowa, na południe w kierunku Nowego Sącza. Miasto posiadało dobre warunki komunikacyjne na drogach wodnych, z sąsiedztwem dwóch rzek: Dunajca i Białej. Obie rzeki stanowiły naturalne granice przyszłej fabryki, ale przede wszystkim stanowiły źródło zaopatrzenia olbrzymiego kompleksu produkcyjnego w wodę.
Teren wybrany pod budowę odznaczał się dużą gęstością zaludnienia, a więc dużą liczbą niewykorzystanej siły roboczej.
Do czynników decydujących o zlokalizowaniu budowy fabryki właśnie w widłach Białej i Dunajca, zalicza się także stosunkowo niską cenę terenu, który państwo zamierzało zakupić pod budowę oraz znajdujące się na placu budowy w wystarczającej ilości surowce budowlane jak: żwir, szuter, piasek, czy glina.