20140424125435447_00000001Początkowo rozważana była możliwość produkcji w Tarnowie wyłącznie cykloheksanonu, półproduktu do wytwarzania kaprolaktamu. Kaprolaktam miał być produkowany w Gorzowie Wielkopolskim. W maju 1952 roku dokonano w Gorzowie Wlkp. odbioru reaktora uwodornienia fenolu, a jesienią tego samego roku ruszyła pierwsza produkcja cykloheksanolu w Tarnowie. Tym samym gorzowskie Zakłady Włókien Sztucznych zrezygnowały z produkcji u siebie tego półproduktu.

„Stosowanie tworzyw sztucznych zarówno dla celów przemysłowych jak również konsumpcyjnych charakteryzuje współczesną epokę. Rosnące gwałtownie zapotrzebowanie surowców do wytwarzania tkanin postawiło w Polsce zagadnięcie rozwinięcia tego typu produkcji w szeregu najpilniejszych problemów. Realizując myśl rozwoju przemysłu organicznego i zapewnienia mu poziomu odpowiadającego współczesnym wymaganiom zdecydowano i podjęto w Zakładach budowę nowoczesnej wytwórni kaprolaktamu.[1]


[1] 30 lat pracy dla rolnictwa Zakładów Azotowych w Tarnowie, Tarnów 1957, s. 45