Przed wieżą granulacyjną wytwórni saletry wapniowej stoją: inż. Zygmunt Toczyski, inż. Tadeusz Barzykowski, inż. Karol Huelle, Dyrektor Eugeniusz Kwiatkowski, Prezydent RP Ignacy Mościcki, Dyrektor Romuald Wowkonowicz, inż. Stanisław Kubiński

Większość  fabrycznych inżynierów było absolwentami najsłynniejszej wówczas Politechniki Lwowskiej. Wielu z nich było studentami profesora Ignacego Mościckiego, kierownika Katedry Chemii Fizykalnej i Elektrochemii Technicznej, a w latach 1925-26 rektora uczelni. Stefan Pawlikowski, Bronisław Nartowski, Tadeusz Chmura i Stanisław Nowotny byli w różnych okresach katedralnymi współpracownikami Mościckiego. Na Politechnice Lwowskiej pracowali także: Wawrzyniec Wojtasiewicz, Antoni Dyrdoń, Stanisław Chrzanowski, Tadeusz Śledziński, Mieczysław i Stanisław Kubiński, a także związani z Mościcami w okresie późniejszym: Włodzimierz Schaetzel, Marian Łańcucki, czy Michał Feuer.[1].

Wśród inżynierów podtarnowskiej fabryki byli także absolwenci innych uczelni, w tym zagranicznych oraz pracownicy znanych zagranicznych firm.