Koniec lat siedemdziesiątych, to również inwestycje w przetwórstwo tarflenu, które zlokalizowano w pustej hali starej centrali chłodniczej za budynkiem magazynu głównego. W czerwcu 1979 roku w Wydziale Przetwórstwa Tarflenu rozpoczął się rozruch dwóch nowoczesnych wytłaczarek do produkcji prętów i rur tarflenowych.[1] W 1980 roku naukowcy z Zakładu Badawczego opracowali technologię produkcji nowej odmiany tarflenu w postaci tzw. dyspersyjnej, czyli emulsji nadającej się do wytwarzania powłok cienkich folii i innych skomplikowanych wyrobów. Instalacja została uruchomiona w tym samym roku jako jedyna w Polsce i w krajach ówczesnego bloku wschodniego.[2]

Wydajność pierwszych urządzeń przetwórstwa tarflenu pozwoliła początkowo na produkcję 10 ton detali w ciągu roku. Większość PTFE była na miejscu przerabiana na płyty, pręty, rurki, uszczelki, taśmy uszczelniające i inne wyroby techniczne.[3]

[1] Nowe wyroby z Tarflenu, „Tarnowskie Azoty” nr 784, 30.06.1979, s. 1.

[2] Tysięczna tona tarflenu, „Tarnowskie Azoty” nr 842, 06.09.1980, s. 1.

[3] Druga młodość ? „Tarnowskie Azoty” nr 1595, 17.08.1995, s. 1, 3.