Założenia produkcyjne „Tarnowa II” oparte były na gazie ziemnym wysokometanowym, dostarczanym do fabryki rurociągami ze złóż daszawskich okręgu lwowskiego i okręgu krośnieńskiego oraz na acetylenie otrzymywanym nowoczesną wówczas metodą półspalania gazu wysokometanowego z tlenem.[1]

[1] Uchwała Nr 167/61 Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 9 maja 1961 roku.