W latach 1978-1987 wybudowano w Tarnowie zaledwie jedną instalację – wapna chlorowanego, środka dezynfekcyjnego o szerokim zastosowaniu. Tarnowskie Azoty były jedynym jego producentem w kraju. Przez wiele lat wytwarzano ten produkt w Tarnowie metodą Beckmanna, ale te przedwojenne urządzenia z powodu koryzyjnych właściwości chloru dożyły swego kresu. Instalacja była już bardzo wysłużona, mnożyły się awarie i przestoje. W tej sytuacji zakładowe Biuro Projektów opracowało dokumentację techniczną dla nowej wytwórni wapna chlorowanego o łącznej zdolności ponad 10 tys. ton na rok. Całość składać się miała z trzech ciągów, ostatecznie wybudowano tylko dwa. Surowcem w tej nowej instalacji, którą uruchomiono w 1984 roku, nie był już, jak do tej pory, kamień wapienny, ale wapno hydratyzowane.[1]
