Pierwsza tona akrylonitrylu z Tarnowa 1967

W latach 60 XX wieku przed przemysłem chemicznym postawiono zadanie rozwoju produkcji włókien syntetycznych na wysokim poziomie, głównie po to, aby ograniczyć import wełny. W dużym stopniu zadanie to spełniać miał akrylonitryl stosowany jako monomer m.in. do produkcji sztucznej wełny – anilany. Budowa instalacji akrylonitrylu na licencji francuskiej firmy Ugine z Lionu, o zdolności 16 tys. ton na rok (dwie linie produkcyjne o zdolności 8000 ton na rok każda) była kolejną ważną inwestycją w ramach kompleksu „Tarnów II”. Licencja została zaadaptowana przez zakładowe Biuro Projektów.[1]

5 września 1967 roku napełniono 50-tonową cysternę pierwszym polskim akrylonitrylem otrzymanym z własnego acetylenu. Akrylonitryl był podstawowym półproduktem dla łódzkiej Anilany. Była to jedyna instalacja tego typu w Polsce i jedna z nielicznych w Europie.

[1] Efekt współpracy polskich i francuskich chemików, „Tarnowskie Azoty” nr 155, 08.09.1967, s. 1.